Marloes Durinck
Duurzaamheid in de bergen
Bergen
Wat hebben bergen en duurzaam ondernemen met elkaar te maken? Meer dan je denkt. Tenminste ik heb wel een link gevonden in duurzaamheid in de bergen, maar misschien ligt dat meer aan mijn ‘groene’ brein. Ik ben een enorme bergliefhebber, voor mij voelt in de bergen zijn als thuiskomen. Ik heb al heel wat bergen kunnen en mogen beklimmen en bewandelen. En heb ook een paar keer bij / in de bergen gewoond. Maar zelfs daar, in die schitterende natuur, soms op eenzame hoogte, vind je zwerfafval. In deze blog wil ik het met je hebben over de link tussen bergen en duurzaam ondernemen, naast duurzame acties op een ander niveau, letterlijk..
Ironisch
Het bijzondere, of ironische, maar net hoe je het bekijkt, aan de bergen is voor mij dat ze direct en indirect mijn leven hebben beïnvloed door een ernstig ongeluk op een van mijn skitrips jaren geleden. Ondanks dat blijven de bergen mij roepen. Ik geniet er ondertussen op een andere manier van, maar niet minder gepassioneerd. Vandaar een wat vreemde eend misschien tussen de duurzame onderneem blogs. Hoewel, zo vreemd ook weer niet, want zoals geschreven zit er zeker ook een link in naar duurzaam ondernemen. Zoals je van mij gewend bent, heb je na het lezen net weer andere inzichten en stof om over na te denken.
Afvalberg
Maar goed, dat zwerfafval. Op sommige bergen is het zo dramatisch dat ze langzaamaan steeds meer gaan lijken op een echte afvalberg. Neem nou bijvoorbeeld Mount Everest. Zelf heb ik deze berg nog niet mogen bezoeken. Maar ik hoor wel verhalen dat je daar niet alleen kilo’s aan zwerfafval vindt, maar ook – even luguber feitje – de lichamen van verongelukte bergbeklimmers die in hun geliefde bergen hun laatste rustplaats hebben gevonden. Vaak blijven ze begraven liggen onder de sneeuw, of in gletsjers, maar door de klimaatverandering smelt de sneeuw en de gletsjers, en komen deze lichamen af en toe tevoorschijn. Qua zwerfafval, valt daar op de berg echt van alles onder, van lege zuurstofflessen tot achtergelaten tenten, slaapzakken en wat je allemaal niet nog meer nodig hebt bij een dergelijke expeditie.
Ongeschreven regel
In principe geldt de regel ‘wat je meeneemt de berg op, neem je ook weer mee terug’. Dat is niet alleen in de bergen zo, het is een ongeschreven regel als je de natuur in gaat. Maar op hoogtes zoals Mount Everest, of andere tig duizenders, is het al een onderneming op zich om dat soort hoogtes te beklimmen en weer veilig af te dalen. Mensen komen op die hoogtes in de overlevingsstand, en spullen weer mee terug te nemen heeft dan niet de hoogste prioriteit. Als je klimexpeditie goed georganiseerd is zou dat een vanzelfsprekendheid moeten zijn. Met zo’n over de 800 klimmers per jaar op Mount Everest kun je je voorstellen dat er heel wat afval achterblijft.
Duurzaamheid in de bergen
Sinds begin 2000 komen er gelukkig steeds meer ‘opruim’ teams in de bergen, die de schone taak op zich nemen om al dat afval weg te halen. Vaak zijn het sherpa’s, maar ook vanuit het Nepalese leger, of de regering worden er expedities opgezet om afval te verzamelen. Er wordt geschat dat er zo’n 30 ton aan afval op de berg ligt…. Meer daarover kun je hier lezen. Met de verschillende opruimacties, met recht een duurzame onderneming te noemen, proberen deze helden de negatieve footprint die mensen daar hebben achtergelaten te verkleinen. Een flinke klus op die hoogte.
Although I deeply love oceans, deserts, and other wild landscapes, it is only mountains that beckon me with that sort of painful magnetic pull to walk deeper and deeper into their beauty.
Duurzaam ondernemen
Een andere overeenkomst met bergwandelen, zeker met klimmen, en duurzaam ondernemen is dat het in het begin ingewikkeld en moeilijk lijkt. Zeker als je net begint, kunnen beide activiteiten behoorlijk overweldigend zijn. Waar begin je, wat moet je doen en, heel eerlijk, soms vraag je je ook bij beide af, waarom deed ik dit ook alweer? Ik zal niet in de psychologie van het bergwandelen of klimmen afdalen, want dan wordt het echt een hele andere blog dan dat je van mij gewend bent. Daar zijn al genoeg boeken over vol geschreven, dus voldoende naslagwerk zou ik zeggen. Maar voor beide geldt ook, als je je erin verdiept, je stap voor stap aan de reis of tocht begint, je in ieder geval wat doet en in actie bent.
Plan van aanpak
Ik hoop dat het voorbeeld van het afval op, in dit geval, de Mount Everest, je aan het denken zet. De mensen die zich inzetten om de afvalberg daar te verkleinen, zijn ook niet zo maar in het wildeweg begonnen met afval verzamelen. Want als je het afval bij elkaar hebt, moet het ook nog naar beneden, en waar begin je… Dat vraagt een plan van aanpak. Vertaal je dit naar je bedrijf, dan kun je het beste eerst van een afstandje naar je bedrijf kijken op duurzaam gebied. Kijk wat je kunt, moet, of wilt veranderen. Stel, eventueel met hulp, een plan op, bedenk acties, en plan ze in om op die manier een verschil te gaan maken met je bedrijf. Zodat jij geen negatieve footprint achterlaat op de aarde.
Afval is geen afval
Eerder schreef ik al een blog over dat afval, als je het goed bekijkt, geen afval is, maar vaak grondstof voor weer andere producten. Nu weet ik niet of je van al dat afval op de Mount Everest nog wat kunt recyclen. Dat ligt er natuurlijk aan hoe lang het er ligt. Maar ik kan mij voorstellen dat van bepaald afval best wel weer wat gemaakt kan worden door het te recyclen. Om het maar weer naar de praktijk te vertalen. Stel dat je houtbewerker bent en je ziet je houtkrullen niet als afval maar als een nieuw / ander product. Dan zou het maar zo kunnen zijn dat je er een nieuw verdienmodel bij hebt. En geen afval, hoe gaaf is dat? Of de beeldhouwer die stukken steen van zijn beeld over houd. Daar vallen misschien nog best wel kleine beeldjes, of andere kleine stenen producten, van te maken. Om maar even een dwarsstraat te noemen.
Omdenken
De groene draad, en de uitdaging, bij duurzaam ondernemen is vaak het omdenken. Niet op voorhand al denken, dat kan niet, want dan kan het zeker niet. Mogelijkheden zien in onmogelijkheden. Toch weer even een linkje naar duurzaamheid in de bergen.. Sherpa’s zijn bijvoorbeeld volop in actie gekomen tijdens de Corona epidemie. Er waren geen klimexpedities, dus voor hun geen inkomsten. Een aantal van hen heeft de handen in elkaar geslagen met dit soort opruimacties als uitkomst. Zij blij en de natuur blij, ik zeg een mooi staaltje van omdenken.
Waar zou jij kunnen omdenken in je bedrijf als het gaat om duurzaam ondernemen?
Leuk als je het bij de reacties laat weten.
PS Wil je wel, maar loop je vast in het denken? Ik heb in februari weer een aantal gratis sessies beschikbaar waarin ik kort met je meekijk. Je kunt je daarvoor aanmelden door op deze link te klikken.
Je krijgt in ieder geval twee tips tijdens de sessie.
Dit artikel delen:
