Het is zo’n heerlijke, frisse herfstochtend. Dauwdruppels bedekken de buitenwereld, slakkensporen lopen kris kras door elkaar en het is wat klammig koud. De lucht is fris en tintelt in je neus als je diep inademt, en als je uitademt maak je stoom wolkjes. De temperatuur is net op dat randje van nog een extra laagje aantrekken en net genoeg aan hebben. Het is ook zo’n ochtend waar je enorm van kunt genieten. De opkomende zon kleurt de bladeren op de bomen in een explosie van herfstkleuren: oranje, geel, rood en bruin. Geen wolkje aan de lucht, aan de rand van de horizon een wat heiige waas. De vogels fluiten erop los. Wat wil een mens nog meer?
Je zou nu denken dat ik ergens onderweg in de natuur ben, maar nee hoor, ik zit gewoon op deze mooie herfstochtend buiten op mijn balkon 😁 Kun je nagaan hoe extra genieten dit zou zijn als ik ergens met mijn, nog te kopen kamper, in de natuur zou zijn. Mijn dag is in ieder geval weer goed begonnen met een combinatie van in het nu genieten en dromen over wat komen gaat.
Want dat die droom uit gaat komen wordt voor mij steeds duidelijker. Ik heb afgelopen nacht zelfs voor het eerst gedroomd over onderweg zijn met mijn camper. Dus ook in mijn onderbewustzijn ben ik er mee bezig.
Maar al dromende komen er ook knaagdiertjes, zoals ik ze noem, die negatieve gedachten die knagen aan mijn visualisaties en dromen over die kamper. Het stemmetje in je hoofd, je kent hem vast wel. Is het wel veilig? Zou je het wel doen? Wat als je het niets vind? Kun je dat wel met je rug? Dat soort knaagdiertjes. Die proberen stukjes van je droom af te knagen zodat die minder fijn wordt. Mijn business coach zegt over dat soort gedachten ‘geef ze een stoel en bedank ze, maar zeg dat je ze niet meer nodig hebt’. Om er een duurzaam tintje aan te geven hebben we van de stoel een klikobak gemaakt 😇
Nou las ik dat je per dag zo’n 40.000 gedachten hebt – ik word al moe als ik daar aan denk, en gelukkig ben je ze niet van alle 40.000 bewust… En dat 70% daarvan negatief is! Zo, die moest ik wel even laten landen. 70%!! Dat is echt veel. En dan ben ik van nature echt enorm positief ingesteld… Het begint vaak al bij het opstaan en als je pech hebt eindig je je dag er ook mee. Zullen we daar dan maar niet al te lang bij stilstaan?
Sommige knaagdiertjes knagen wat harder dan de ander en zijn ook meer volhardend. Is het een interne test hoe graag ik dit wil? Of ‘gewoon’ weer een stukje stretchen in mijn comfortzone. Want hoewel ik altijd nieuwsgierig ben naar het grote onbekende, ook op mijn reizen, vind ik het ook altijd wel spannend om weer op reis te gaan. Vooral die lange, grote reizen die ik gemaakt heb. 4-5 weken naar nog vrij onbekende landen met weinig toerisme en wild kamperen. Echt back to basic. Altijd wel met een groep gelijkgestemden, want alleen zag ik dat niet zitten, maar toch. En misschien is dat het nu wel, dat ik dit avontuur alleen aan ga waardoor het meer knaagt. Wie zal het zeggen?
De knaagdiertjes geef ik voor nu even een aai over hun bolletje en bedank ze en ga aan de slag met hun ideeën om te kijken of het waar is wat ze vragen. Hoe? Door naar de gedachtes te kijken met behulp van de G’s (of het nu de 3, 4 of 5 zijn die je gebruikt). Want ik weet ook dat het in de manier van denken zit. Denk je angstige gedachten, dan voel je je angstig. Denk je fijne gedachten, dan voel je je fijn. En ja, dat klinkt altijd zo veel simpeler dan het is.. Ik, als bij vlagen ervaren piekeraar, weet dat als geen ander. Dat de knaagdiertjes niet helpende gedachten zijn.
Dus ga ik aan de slag met de gedachte – gevoel – gedrag oefening. Wat denk ik? Hoe voel ik mij daarbij? Hoe gedraag ik mij daardoor? En misschien wel de allerbelangrijkste vraag … Helpt het mij, is het waar??
En zo eindigt lekker buiten genieten van de ontwakende wereld in een stukje ‘soul searching’. Zoals ik deze blog al begon, wat een mooie start van de dag.
Van welke droom houden jouw knaagdiertjes je af?
Dit artikel delen:
Wil je weten hoe die camper droom begonnen is? Lees dan deze blog: Blog serie e-camper: Het camper zaadje
3 reacties
Het is inderdaad heel normaal om knaagdiertjes te hebben knagen aan je dromen zoals jij dat zo mooi verwoord. Wat goed dat je met hen in gesprek gaat. Ze komen vaak voort uit een oud patroon en zijn lang niet altijd je eigen gedachten Marloes. Stuur ze dus ook gerust terug naar de afzender als ze niet van jou zijn!
Ja, dat is dan vaak ook nog de vraag Beatrice, of ze van jou zijn of een ander…
[…] blogs over mijn (e-)camper droom was het hier een hele tijd stil, de laatste is van oktober vorig jaar. En ja, ik weet dat dat qua ‘aanslaan’ van blogs niet de juiste […]