Met mijn focus is niets mis. Grappig genoeg was die in het begin bij het bloggen er totaal niet. Waar ik eerst uren aan een blog kon wijden, mag ik van mijzelf er nu per week maximaal drie uur aan spenderen. Dat is dus ‘all in’: schrijven, opmaak en plaatsen. Ik zet er een timer voor, wat ik in het begin niet deed, want ik ken mijzelf. Ik verdwijn dan in het schrijven en perfectioneren. Ach, ik zeg altijd maar zo, er gaat niets boven zelfkennis…
De blog schrijf ik nu meestal in twee uur over een paar dagen verdeeld. Ik mag max tien minuten zoeken naar afbeeldingen die ik erbij wil doen, en het plaatsen op mijn website time ik voor ca 30 minuten. Ook blijf ik steeds kijken hoe dit proces efficiënter kan. En waar mensen mij daarbij kunnen helpen. Doet dat afbreuk aan de lol die ik aan het schrijven beleef? Absoluut niet.